Plieng-plieng… Het Windows-pingeltje voor nieuwe mailberichten. Ik scroll door mijn mails: de vraag van Tergooi naar een taaldocent komt opnieuw voorbij. Ik reageer en na wat heen-en-weer mailen en kennismaken ga ik vanaf 1 maart bij Tergooi aan de slag. Voor twee uur per week – op beide locaties een uur Nederlandse les – en met negen cursisten. Het is één groot avontuur dat tot 6 juli zal duren.
‘Taal op de werkvloer’ is de titel van mijn opdracht. De cursisten zijn medewerkers van Tergooi, die veelal anderstalig zijn opgegroeid. Als ik in de eerste lessen de cursisten vraag naar ‘moeilijke woorden in het werk’ komt er weinig respons. Hoe ga ik hun vertrouwen winnen? Het houdt me bezig, lig ik wakker van. Uiteraard moeten lessen inhoudelijk worden voorbereid. Kortom: die twee lesjes per week kosten veel meer tijd en inspanning dan gedacht.
En dan gebeurt het. De cursisten komen me te hulp! Ze brengen de moed op iets meer te vertellen over zichzelf. En beetje bij beetje, les na les, groeit het onderling vertrouwen. We gaan aan de slag met zinnen, met de werkwoorden ‘hebben’ en ‘zijn’. We praten en lezen over onderwerpen rond de zorg. We bezoeken websites (voor sommigen de eerste ervaring met toetsenbord en muis) en leren het telefoonalfabet om ‘je moeilijke naam’ door te geven. En we lachen! Om van alles: onze kromme zinnen, het verschil in uitdrukkingen, de rare associaties.
In de eerste week van juli nemen we afscheid met bloemen en een Tergooi-certificaat voor de cursisten. En dan blijkt er voor ‘de juf’ òòk een cadeau te zijn: van de cursisten. Het ultieme compliment voor een juf. Dank lieve cursisten! In het najaar gaan we weer verder!
Mieke van der Veen
docent
Tergooi Academie